Civillian day & Ndola - Reisverslag uit Mpongwe, Zambia van Chris Schrouff - WaarBenJij.nu Civillian day & Ndola - Reisverslag uit Mpongwe, Zambia van Chris Schrouff - WaarBenJij.nu

Civillian day & Ndola

Door: Chris Schrouff

Blijf op de hoogte en volg Chris

25 Februari 2013 | Zambia, Mpongwe

De week is alweer voorbij en daarom weer een verslagje over het weekend.

Afgelopen vrijdag zijn we naar de school van mr. Kalima geweest, daar was het namelijk Civillian day. Een soort feestdag waarop alle kinderen in hun normale kleren naar school komen en er optredens worden gedaan door de kinderen. We kwamen rond kwart voor 9 aan op de school. Toen was er sprake dat de optredens om half 10 zouden beginnen. Wij hadden uiteraard onze fotocamera’s meegenomen en zijn op gegeven moment foto’s beginnen te maken. Toen ik op dit al zittend op een trapje zat te doen kwam er ineens een hele horde kinderen op me af die ook op de foto wilden, en daarna natuurlijk de foto wilden terug zien. Uiteindelijk zijn we tot 10 uur ongeveer, toen begonnen uiteindelijk de optredens pas, bezig geweest met foto’s te maken. In totaal hebben we uiteindelijk zo’n 7 GB aan foto’s en filmpjes van die dag overgehouden. Ettelijke honderden foto’s, waar echt een aantal prachtige foto’s bij zitten! Een deel hiervan heb ik vrijdag al op facebook gezet.

De optredens waren best leuk om te zien. Al viel op gegeven moment wel op dat veel groepen ongeveer dezelfde optredens deden, dus op bepaald moment begon het een beetje te vervelen. Wel hebben we kunnen zien dat de kinderen hier al op vroege leeftijd leren dansen, en hoe! Het leken wel bijna paringsdansen, maar super leuk om een keer te zien.

Die vrijdag middag hadden we nog een afspraak met mr. Kalima om in eerste instantie te praten over het Zambiaanse onderwijs en daarna voor onze derde Bemba les. Toen we om 10 voor drie uit het guesthouse vertrokken was het ver weg al aan het onweren en het gedonder hoorden we tot hier. Toen we op de school van mr. Kalima aankwamen (waar we hadden afgesproken) was er echter niemand te zien. Wetende dat wij de klok hebben, maar Zambianen de tijd, besloten we te wachten. Om 15.10 uur barste echter echt de hel los. Super harde regen, met soms hagel ertussen, regende op het golfplaten dak van de veranda waar we onder stonden. Flitsen die vrijwel direct werden opgevolgd door keiharde gedonder en bliksemschichten die zo fel waren dat we ervan schrokken. We hebben een paar keer echt met onze oren dicht gestaan. Het hele tuintje van de school stond onder water en de weg was een rivier geworden. Na zo’n drie kwartier was het ergste over. Ondanks dat hebben we tot 16.10 gewacht (hopende dat mr. Kalima wel voor de Bembales zou komen) voordat we terug gingen naar het guesthouse. Het eerste stuk was ontzettend modderig en hebben we op blote voeten gelopen. De tuin van het guesthouse was ook veranderd in een zwembad waarbij het water to halverwege mijn onderbenen kwam. Nu pas weten we wat het regenseizoen inhoud in Afrika en weten we wat ze bedoelen met ‘Torrential downpour’s’.

De rest van de vrijdag hebben we in rust doorgebracht.
Zaterdag zijn we met het befaamde taxibusje naar Ndola gegaan. Dit betekend eerst naar Luansha met een kleinere bus om vervolgens met een iets grotere bus naar Ndola gebracht te worden. In totaal duurde een enkele reis dik 2 uur en 30 minuten. In Ndola zijn we bij een pizzaria gaan eten, HEERLIJK!!, en hebben we bij de shoprite weer wat inkopen gedaan. Tot onze grote spijt hadden ze geen Nutella (er was ons verteld dat ze die zouden hebben daar). Na een vergelijkbare reis terug, waarbij het kleine busje nog voller leek dan vorige keer (inclusief een kip onder een stoel die de bestuurder onderweg nog oppikte en een man die achterstevoren op een emmertje zat wat kapot was gegaan) waren we uiteindelijk om 18.00 uur weer terug thuis (we waren om 9.00 uur vertrokken).

’s Avonds hebben we de hele avond met Stijn en Katleen gekletst onder het genot van een biertje voor de heren, een wijntje voor de dames en een goede fles whisky voor ons allemaal.

Zondag heb ik nog geskyped met het thuisfront en hebben we onze lessen voorbereid. Daarnaast nog wat kleine dingen voor school gedaan en hebben we intervisie gesprek met Katleen gedaan. Een vrij rustige dag dus.

Verder hebben we bezoek gehad van de president van Zambia! Komende donderdag zijn hier verkiezingen en hij was hier om campagne te voeren. Op de markt heeft hij blijkbaar een toespraak gehouden. Zijn vast campagneteam verblijft hier in het guesthouse al de hele maand, waaronder een minister. Deze minister had blijkbaar iets nodig en daarom waren ze even hierheen gekomen.
Ik zat gewoon in het restaurant en ik zag ineens in de verte een hele colonne van auto's aankomen. En daar zat de president dus bij. Minstens 30 auto's en minstens evenveel militairen. Eerst zijn natuurlijk Stijn en Katleen er naar toe gelopen. Onderweg vroeg Katleen nog of we een foto wilden maken. Dus wij er heel rustig achteraan gelopen. In eerste instantie bleven we op een afstandje staan, maar al snel zei hij 'come'. Dus wij hebben hem een handje mogen geven. Katleen vertelde toen waar we vandaag kwamen en wat we kwamen doen. Bij Viola maakte hij toen de opmerking, 'There are no black people in the Netherlands' (Viola is Sri Lankaans), haha. En ineens ging hij weer weg, niet eens de tijd gehad om een foto te maken. Aparte, maar leuke ervaring!

Deze week is onze tweede les-geef-week en we hebben er best wel zin in na de goede afsluiting van vorige week. Vandaag hebben we ook nog gesprek met de leerkrachten om het verloop te bespreken en hoe we het komende weken gaan aanpakken, ben benieuwd!

Fijne week voor jullie allemaal!

  • 25 Februari 2013 - 10:56

    Ans En Jo:

    Hey Chris,

    Ik hoop voor jullie dat het lesgeven beter verloopt dan in het begin van afgelopen week en verder kunnen gaan waar jullie donderdag mee zijn gestopt. Veel Succes!
    Mij lijkt het ook moeilijk lesgeven als je de bembataal niet goed kent en de kinderen niet zo goed in de engelse taal zijn.
    Bij Anique heeft het ook flink gedonderd, zij vond het mooi en indrukwekkend om naar te kijken, heel anders dan in Nederland zei ze.
    Ik denk wel dat het een hele eer is dat de president jullie te woord wilde staan.
    Grappig dat hij meende dat in Nederland geen zwarte mensen wonen en hij het verschil niet ziet dat Viola Sri Lankaanse is.
    Veel plezier deze week en we blijven jullie volgen.

    groetjes uit het besneeuwde Elsloo.

  • 26 Februari 2013 - 12:35

    Ron Schumans:

    Ha die Chris,

    Terence Trent D'Arby zong ooit 'Rain rain Go away, go away Rain rain Come back again another day' en ik zou me zo kunnen voorstellen dat je die melodie in je hoofd had tijdens het noodweer. Het kan ook zijn dat je deze single uit 1988 (!) helemaal niet kent. Maar goed, na regen komt zonneschijn ende verhalen van jullie trip met het taxibusje naar Ndola zijn leuk om te lezen. Geen Nutella in Zambia; het moet echt niet gekker worden ;-)
    Bezoek van de president tijdens je stage; dat staat zeker goed in het verslag. Ik heb het even opgezocht: de man heet Michael Chilufya Sata en is sinds september 2011 aan de macht. Hij ziet er wel lelijk uit vind ik en maar goed dat je geen foto gemaakt hebt.
    Goed om te horen dat je veel zin hebt in de tweede week lesgeven. Dat geeft energie en dat zullen de kids daar zeker gaan merken. Daar krijg je dan weer voldoende voor terug, let maar op. Ik ben weer benieuwd naar je volgende belevenissen.

    Groet,
    Ron

  • 28 Februari 2013 - 22:07

    Herman Van Mulken:

    Hallo Chris,
    Via mijn buren Ans en Jo wist ik van jouw stage in Zambia en omdat ik daar wel interesse in had heb ik aan hen jouw "adres" gevraagd.
    Jouw belevenissen heb ik met veel belangstelling gelezen en heb respect voor datgene wat jullie daar doen.Jullie worden daar echt voor de leeuwen geworpen en ik denk dat dit een ervaring is, die jij je hele leven niet zult vergeten.
    Als ik een en ander met mijn stage op de Kweekschool rond 1960 vergelijk met jouw stage, dan is dat natuurlijk een wereld van verschil. Mijn stage bestond toen uit het bezoeken (en daar natuurlijk lesgeven) van een bewaarschool (kleuterschool), verschillende lagere scholen, de school voor schipperskinderen in Grevenbicht en een lomschool (school voor leer- en opvoedingsmoeilijkheden). Na mijn militaire diensttijd van 21 maanden startte ik in 1963 aan de lagere school in Urmond in de vijfde klas met 49 leerlingen! Je ziet dat ook bij ons in die 50 jaren het nodige veranderd is. Tv's en computers waren er nog niet op school en alles werd uitgelegd op een zwart bord met krassend (!!!) krijtje. Je ziet, er was zelfs gevaar voor stoflongen. Ook voor ons was het in die tijd soms behelpen met volle inktpotjes en krassende kroontjespennen, maar wat jullie daar meemaken is natuurlijk iets uit de préhistorie.
    Wat me opvalt en wat ik uit die omgeving wel mis is muziek en dans. Van de broer van Lieske, die 40 jaren missionaris is geweest in Congo, heb ik altijd gehoord dat de Afrikanen ontzettend van muziek en dans houden. Dit mis ik dus in jullie verhalen. Deze interesse in muziek zou je natuurlijk handig kunnen gebruiken bij het aanleren van de Engelse taal. Bij het zingen van liedjes in de Engelse taal leren de kinderen spelenderwijs het Engels en muziek is voor zover ik weet ook belangrijk in jouw leven, dus het mes snijdt aan twee kanten (Nu betrap ik me er weer op, dat de onderwijzer nog altijd in me zit. Altijd en iedereen willen onderwijzen. Lieske weet er alles van. Stom hè!).
    Chris, hopelijk vind je het niet vervelend, dat ik je op de voet gevolgd heb, maar ik vond het mega-interessant. Het ga je goed, veel plezier (mag natuurlijk ook) en succes in het verre Zambia. Ik wens je een vruchtbare en leerzame stageperiode toe en hoop in de toekomst nog eens in Elsloo daarover met jou te praten,

    'n Ouwerwets meisterke oet Aelse

  • 02 Maart 2013 - 17:33

    Chris Schrouff:

    Hallo allemaal,

    Bedankt voor jullie leuke reacties!

    @ ron: Nee dat liedje ken ik inderdaad niet. Helaas doet youtube het ook niet genoeg om het even op te zoeken.
    @ Herman: Leuk om uw ervaringen van vroeger te lezen en daarin de vergelijking te zien het met lesgeven van nu, dan kunt u zich dat een beetje voorstellen hoe het er hier aan toe gaat. Muziek en dans is wel aanwezig, maar inderdaad een stuk minder dan ik had verwacht. Je ziet niet snel mensen zelf muziek maken of dansen... We zijn zelf op dit moment bezig om het te gaan gebruiken, dus het komt eraan! Hopelijk blijft u mijn verhalen lezen!

    Groetjes,
    Chris

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Chris

Van 1 februari tot 18 april verblijf ik Zambia en zal daar lesgeven aan de Mpongwe Upper Basic School in Mpongwe

Actief sinds 25 Jan. 2013
Verslag gelezen: 350
Totaal aantal bezoekers 10758

Voorgaande reizen:

01 Februari 2013 - 18 April 2013

Lesgeven in Zambia

Landen bezocht: