Wachten, wachten, wachten

Na de eerste twee dagen in grade 6 te hebben geobserveerd hadden we woensdag afgesproken om andere grades te gaan bekijken. We zouden dit in de ochtend doen, omdat zowel grade 1 als grade 8 en 9 in de ochtend les hebben. Toen we woensdag opstonden om 6 uur merkten we al snel dat het regende. Vaak een slecht voor teken als het om absenties op school gaat, want veel kinderen blijven dan thuis. Toch zijn we vol goede moet in de regen vertrokken en om 7 uur kwamen we aan. En ja hoor, we waren de enige!

We zijn toen naar de achterste lokalen gelopen (waar ook onze grade 6 lokalen liggen) en daar waren twee mensen, volgens mij geen leerkrachten. Toen bleek dat deze twee personen nog niet veel van plan waren en weg liepen zijn we in de staffroom gaan zitten. Hier hebben we een half uur gezeten ongeveer. Toen zag ik een man die bij de administratie werkt. We zijn vorige week ook bij hem geweest toen we kwamen voor de kinderen van het ovc project. Hij wist me te vertellen dat door de regen pas rond 9.00 uur de kinderen aanwezig zullen zijn. Door de regen beslissen ouders vaak om hun kinderen thuis te laten. Ze vinden het te gevaarlijk om hun kinderen door de regen te laten lopen, denk ik…. Ze verleiden ze dan met thuis lekker niets doen en wat nshima eten.

Vervolgens is een van de seniorteachers met ons richting grade 1 gelopen. Hier bleek al snel dat er pas 1 of 2 kinderen van grade 1 aanwezig waren, en nog geen leerkrachten. De meeste leerkrachten waren er overigens nog niet… alsof ze ervan uit gaan dat de leerlingen te laat komen. Na nog meer wachten zijn we om half 9 (er waren nu pas 3 van de 200 kinderen uit grade 1 aanwezig) terug richting de man van de administratie gelopen om te regelen dat we eerst in de hogere grades zouden gaan kijken. Na 10 minuten wachten in zijn kantoor kwam iemand ons halen dat grade 9 geschiedenis zou krijgen, gelukkig!! Het was tegen die tijd half 9, dus ander half uur na de officiële begintijd van de lessen!

De geschiedenis les ging over twee koninkrijken die rond 1500 bestonden. Best interessant, een echt stukje geschiedenis van Zambia. Het lesgeven in deze grades lijkt al veel meer op het lesgeven bij ons op de middelbare school. De kinderen hebben lessen van ongeveer 30 á 45 minuten waarin één vak wordt gegeven. Bij aanvang van de les zaten er ongeveer 40 kinderen in de klas. Tijdens de les kwamen steeds meer kinderen binnen lopen die dus, door de regen, te laat waren. Aan het einde van de les waren er ongeveer 70 tot 80 kinderen in de klas! Daarom werd de groep ook gesplitst en zijn wij met een groep mee gegaan die aardrijkskunde kregen. Deze les ging over de bevolkingsgroei in Zambia. Hoe kan het dat de bevolking groeit in aantal en wat zijn de gevolgen daarvan, stof die ook in Nederland wordt gegeven bij aardrijkskunde.

Na deze les zijn we grade 1 gaan opzoeken. Dat waren heel leuke kinderen. Ze kennen geen fluit Engels, maar ze vinden het leuk om je te zien. Deze kinderen krijgen nog les in Bemba. Pas vanaf grade 4 wordt er Engels gegeven. We hebben dus vrij weinig van de les verstaan, maar de leerkracht heeft gelukkig wat dingen voor ons vertaald. Ze hebben de letter V geoefend en ze hebben een zinnetje in Bemba geleerd wat zoveel betekende als ‘De baby wordt wakker’. Dit ging aan de hand van letterkaartjes. Best leuk om te zien hoe dat met Bemba er aan toe gaat. Na een half uurtje zijn we ook hier weggegaan, omdat we de les niet konden volgen.

Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar de headteacher voor wat schooldocumenten. Helaas was hij net weg. De meneer van de administratie heeft ons toen nog proberen te helpen, maar hij kon ons die niet geven, dat moest de headteacher doen. Wel heeft hij ons veel verteld over het onderwijs in Zambia, de functie van de school en hoe leerkrachten hier leven. De Mpongwe Upper Basic School is blijkbaar een belangrijke school. In het Mpongwe district zijn de scholen verdeeld in 60 zones, en iedere zone moet verantwoording afleggen aan deze school. Hij noemde het ‘the motherschool’. Als er district vergaderingen zijn worden die daar gehouden en voor leerkrachten is het een plek om met hun ‘challenges’ (problemen bestaan niet, alleen challenges) te komen.
Leerkrachten krijgen hier blijkbaar ook niet echt geweldig betaald. Maar daar kun je op verschillende manieren tegen aan kijken. Ze werken bijvoorbeeld maar halve dagen… Eigenlijk zou de school moeten voorzien in teacherhouses. Maar er zijn maar 10 van die huizen bij de school, terwijl er 43 leerkrachten zijn. Geld is er vrijwel niet. Klassen worden maar steeds groter omdat ze het blijkbaar moeilijk vinden kinderen te weigeren. De overheid zou moeten voorzien in gebouwen en dergelijke, maar die komen er niet. Volgens mij heet dit ook te maken met de bureaucratie die er in het hele systeem zit.

Na weer drie kwartier gewacht te hebben in de staffroom besloten we om maar even langs de markt te lopen om brood te halen. Voordat we dat deden zijn we nog even bij headteacher binnen gewipt om te vragen voor die schooldocumenten, hij gaat ze ons donderdag geven. Via een klein paadje door de bush zijn we naar de markt gelopen en hebben we brood gekocht. Nadat we dit terug hadden gebracht naar het guesthouse zijn we terug naar school gelopen. Om 13.00 uur hadden we namelijk een afspraak met onze mentoren.

Dus wij waren weer mooi om 13.00 uur daar. Geen leerkracht in velden of wegen te bekennen. Wel waren er overal kinderen rond aan het rennen, rond aan het hangen en elkaar lastig aan het vallen. Ik heb zelfs een blouse kapot zien scheuren… En zo werd het kwart over 1, half twee en uiteindelijk 20 voor 2. Bleek dus dat de leerkrachten vergadering hadden gehad. In overleg met de leerkrachten hebben we toen besloten op donderdag onze lessen te bespreken en voor te bereiden. Toen we om 14.00 uur terug waren in het guesthouse was ik moe, van het wachten!

Nu staan hierboven 1036 woorden die beschrijven, dat ik vrijwel niets heb gedaan. Best bijzonder toch!

Vandaag hebben we gelukkig meer gedaan, al zijn we de dag rustig begonnen. Omdat we nog geen lessen hebben om voor te bereiden konden we vanmorgen niet echt veel doen. Daarom ben ik al een beetje vooruit gaan plannen naar onze twee weken vrij aan het einde van de periode. We hebben al ideeën, maar het precieze plaatje (inclusief dat van de financiën…) moet nog gemaakt worden. Dus daar zal ik tegen die tijd meer over vertellen.

We waren vandaag weer mooi om 13.00 uur op school. We hebben toen samen met onze leerkrachten besproken welke lessen wij maandag gaan geven. Het fijne is dat we dezelfde grade hebben, en de lessen in beide groepen dus gelijk zouden moeten zijn. Dit hebben we ongeveer in 20 minuutjes kunnen bespreken. We zijn vervolgens in het teachers resource centre gaan zitten om ons lessen voor te bereiden. Poeh, het was lang terug dat ik dat op papier had gedaan zeg… volgens mij zelfs de eerste keer met pen. Op de PABO gaat gelukkig alles al op de digitale manier. We hebben Engels, mathematics en science voorbereid, dat zijn de lessen voor maandag. We hebben gelijk het schema toegepast dat mijn leerkracht ook gebruikt. Daarnaast hebben we geprobeerd de lessen al iets voller te maken en geprobeerd een tijd aan opdrachten vast te hangen. We hebben nu bijvoorbeeld 20 minuten opgeschreven om 5 cijferend optel sommen te maken met getallen tot 1 miljoen, moet kunnen toch? Maandag horen jullie of het gelukt is…

We waren uiteindelijk om 14.30 uur al klaar met alle drie de lessen, net voor de break. In de break zijn we onze leerkrachten gaan opzoeken en hebben we onze lesvoorbereidingen laten zien. Die van mij reageerde vrij positief en had niet veel op of aanmerkingen, heel fijn! De leerkracht van Viola (een vrouw…) deed wat moeilijker. Van haar krijgen we ook het gevoel dat ze niet echt bereid is om iets van ons te leren. Het moet op haar manier en niet anders. Hopelijk is het gewoon een krokant korstje met zachte binnenkant.

Dit weekend wil ik alvast de lessen van dinsdag gaan voorbereiden, zodat ik die maandag al kan bespreken. Ook het maken van naamkaartjes en misschien nog wat kaarten voor aan de muur staat nog op de planning.
Verder hebben we besloten om ieder weekend minstens één dag de deur uit te gaan om het weekend te breken. Afgelopen weekend zijn we het hele weekend hier geweest en dat willen we niet te vaak doen. Voor zaterdag staat Ndola op de planning, qua grote de tweede stad van Zambia als ik het mij goed herinner.

Het heeft afgelopen week trouwens ontzettend veel geregend! Toen we aankwamen is ons verteld dat er te weinig regen was gevallen voor de tijd van het jaar, slecht voor de boeren dus. Nu zeggen mensen juist dat het te veel regent voor de maand februari… De regen is wel lekker voor de temperatuur, vanmorgen was het zelfs koud, voor ons gevoel dan… De regen is wel een reden waarom we blij zijn dat we in de middag lesgeven, dan regent het namelijk bijna niet. Het regent altijd in de loop van de avond, ’s nachts en in de ochtend, zoals deze ochtend bijvoorbeeld. Dat betekend ook dat het aantal leerlingen dat aanwezig is op school in de ochtend heel erg wisselend is, en daarmee dus ook de begintijden van de lessen. In de middag heb je meer zekerheid.

De eerste stageweek zit erop, ik kijk nu heel erg uit naar komende maandag! Het voorbereiden van de lessen heeft me een goed gevoel gegeven en ik kan niet wachten om echt les te geven!

Alvast een prettig weekend allemaal!