Livingstone

Hallo allemaal,

Dit is waarschijnlijk mijn allerlaatste verslag vanuit Zambia. Op dit moment zitten we in Livingstone en hebben we nog 1 hele dag te gaan voordat we woensdag eerst naar Lusaka vliegen om donderdag dan toch echt terug naar Nederland te vliegen. Maar afgelopen week is geweldig geweest en we hebben geweldige dingen gezien en mee gemaakt. Op papier of op een beeldscherm zal het zich niet zo spannend lezen, want uiteindelijk zijn het allemaal dingen die je zelf een keer moet hebben meegemaakt!

Mijn laatste verslag eindigde bij het Transit Motel in Dar Es Salaam. De volgende ochtend werden we om 4.30 uur opgepikt om naar het vliegveld gebracht te worden om eerst naar Johannesburg te vliegen en vervolgens naar Livingstone. Deze hele reis is eigenlijk goed verlopen. Alle overstap punten zijn goed verlopen en we hebben goede vluchten gehad. Tegen half 1 zijn we aangekomen op het vliegveld in Livingstone. Na het douane verhaal en de koffers stond de taxi van Jollyboys ons al op te wachten. Jollyboys is het backpackershostel waar we in Livingstone gedurende een week verblijven. Eenmaal in Jollyboys aangekomen hebben we ingecheckt en de kamersleutel gekregen. We hebben een kamer voor drie personen met gedeelde wc en douche, wat we ook gewend waren van in Mpongwe dus.

Jollyboys is echt een geweldige plek. Ze hebben een mooi zwembad, een bar en ontzettend veel plekken waar je lekker zitten of kunt rondhangen. Het fijne aan Jollyboys is dat je ook bij de receptie verschillende tripjes kunt boeken. Dit is dan ook een van de eerste dingen die we hebben gedaan. We hebben in de klapper gebladerd en we hebben voor ons zelf een planning gemaakt van de dingen die we graag wilden doen hier.

Donderdag hebben we eigenlijk niets gedaan. Zoals verteld in de vorige blog zijn we in Zanzibar redelijk ziek geweest. Omdat het ziek zijn er nog niet helemaal uit was hadden we besloten eerst een dag niets te doen om een beetje bij te komen. Er is niets vervelender dan ergens te zijn en steeds het toilet te moeten opzoeken omdat je darmen niet goed functioneren. We hebben lekker aan het zwembad gelegen en gewoon lekker uitgerust. Daar is vakantie ten slotte ook voor he.

Vrijdag zijn we naar het Chobe national park in Botswana vertrokken. Via Jollyboys hadden we een safari van twee dagen geboekt in dit park met een overnachting. Om 7 uur ’s ochtends werden we al opgepikt en naar de grens met Botswana gebracht. Hier moesten we met een bootje de Zambezi over. Aan de overkant werden we opgepikt door een jeep van het bedrijf waarmee we de safari gingen doen. Na ook de immigratie dienst van Botswana te hebben doorstaan zijn we doorgereden naar hun lodge. Hier kregen we een licht ontbijtje en konden/moesten we betalen. Vervolgens gingen we eerst een bootsafari doen. De bootsafari ging over de Chobe rivier en deze is weer de grens van het Chobe national park. Aan de oevers van de rivier hebben we al veel dieren kunnen zien. Onder andere olifanten, waterbuffels, impala’s, kudu’s, krokodillen, nijlpaarden en tig verschillende vogels hebben we gezien.

Na de bootsafari kregen we bij de lodge een lekkere lunch met onder andere pasta, salade, kip en gehaktballetjes. Na de lunch gingen we op onze eerste game drive. De jeep zat uiteindelijk vol aangezien er naast ons drieën ook nog 2 Zwitserse vrouwen, 1 Amerikaans meisje, 2 Noorse meisjes en een Nederlandse jongen mee waren. Tijdens de game drive zijn we voornamelijk langs de oevers van de Chobe rivier gereden. Behalve het eerder genoemde dieren hebben we hier nog giraffes, wrattenzwijnen (Pumba!!), en leeuwinnen gezien. Mooiste moment was een leeuwin die net een wrattenzwijn had weten te pakken en hem aan het opeten was. Tijdens het opeten kon je de schedel van het arme beestje horen kraken. De leeuwin genoot er duidelijk van!
Na een prachtige zonsondergang zijn we naar ons kamp gereden. Deze lag midden in het park ergens op een heuvel. Toen we aankwamen stonden onze tenten al klaar, stonden stoelen klaar en brandde het vuur al, een prachtig zicht. Nadat we waren geïnstalleerd kregen we een korte briefing waarin ons werd verteld dat we eigenlijk niet bang hoefden te zien en alleen als we een buffel of een olifant (volgens mij…) zagen moesten we wegrennen en achter een boom gaan staan, tja. Na een lekker diner met rijst en kip werden we door Romeo (de gastheer van het kamp) en de kok getrakteerd op Afrikaanse dans. Romeo heeft rond het vuur staan dansen in een niet veel meer dan een doekje rond zijn edele delen (en hij had sandalen aan…). We hebben ontzettend gelachen en genoten van zijn optreden. Na nog een beetje kletsen bij het vuur zijn we vroeg gaan slapen.

De volgende ochtend werden we namelijk alweer om 5.30 uur gewekt. Na een licht ontbijtje vertrokken we op een morning game drive. Deze begon al direct goed met een goed gespotte leeuwin door Viola. Na een beetje zoeken bleek het een leeuwin te zijn met twee welpjes. Ontzettend schattig en leuk om te zien. De rest van de ochtend hadden we minder geluk. I.p.v. rond te blijven rijden bij de rivieroever waren we de bush ingereden. De begroeiing werd er dikker, maar de dierenbevolking werd er helaas minder. We hebben er vrijwel geen dieren gezien. Onderweg hebben we wel nog een struisvogel gezien en op open plekken met drinkpoelen hebben we nog wat olifanten kunnen zien. Tegen 11.00 uur waren we terug bij het kamp waar we een brunch kregen die bestond uit brood, spek, ei, worstjes en een salade, erg lekker!
Vervolgens hebben we tot 2 uur niets gedaan. Sommige mensen hebben wat gelezen, sommige hebben wat rondgewandeld rond het kamp en ik heb eigenlijk voornamelijk in een stoel geslapen, haha! Na een kopje koffie of thee zijn we om 14.30 weer op game drive gegaan. Wij moesten na een half uur echter wisselen van auto aangezien ons avontuur erop zat. Sommige mensen hadden twee dagen en twee nachten geboekt en die bleven dus nog. Wij stapten over op een andere auto en die heeft ons uit het park gereden en terug naar de grens. Hier werden we weer opgewacht door iemand van Jollyboys die ons vervolgens meer terug bracht naar Livingstone, prima geregeld dus!

Chobe samengevat was een prachtige ervaring. Het is mooi om te zien dat er toch nog zoveel dieren in het wild leven en dat ze die ook krijgen. We hebben misschien niet alle dieren gezien en sommige dieren niet veel, maar daarom is het een safari en geen dierentuin.

Zondag hadden we gepland om naar de Victoria watervallen te gaan. Jollyboys rijd iedere dag gratis met een busje naar falls en daar zijn we dan ook mee meegereisd. De entree is 100 kwacha (zo’n 15 euro) en dan kun je vanaf de Zambiaanse kant de falls bekijken. De Zambezi rivier, waar de falls onderdeel van zijn, is namelijk ook de grens tussen Zimbabwe en Zambia. De eerste blikken op de watervallen zijn al prachtig, zeker nu aan het einde van het regenseizoen gaat er ontzettend veel water door de rivier. Als je het pad langs de falls af loopt wordt het op bepaald moment steeds natter. Door de hoeveelheid water komt er namelijk ook een grote hoeveelheid spray omhoog, die daarna weer neervalt als regen. Gelukkig wisten we dit en hadden we onze regenjassen meegenomen. Uiteindelijk hebben de regenjassen ook goed geholpen, want onze bovenlichamen waren droog. Onze broeken, schoenen en sokken waren namelijk zeiknat. Een brug die we moesten oversteken om verder te komen was ongeveer een rivier geworden waar je doorheen moest waden om erover heen te komen. Gelukkig had je ondanks de sprak op sommige momenten wel prachtig uitzicht over de falls en kon je genieten van al het geweld dat erbij hoorde.
Vervolgens zijn we naar de boiling pot gelopen. Een wandeling die ongeveer 15 minuten duurt omlaag, maar omhoog lopen staat aangegeven als 25 minuten. De wandeling brengt je naar de onderkant van de kloof via een prachtig pad. Je loopt dit pad om vervolgens uit te komen in de eerste bocht van de Zambezi rivier na de falls. Deze ruime bocht zorgt er echter voor dat er draaikolken ontstaan en dat er een ontzettend sterkte stroming is. Een prachtige plek om te zitten en te genieten van het uitzicht. Want behalve het kolkende water kijk je uit op de grote kloof waardoor de Zambezi verder stroomt met onder andere een brug vanaf waar je kunt bungee jumpen. Geregeld konden we genieten van het beeld van iemand wat aan een touwtje bungelde.
Eenmaal terug boven hebben we nog de over de bovenkanten van de kloof gelopen om nog verder te kunnen genieten van de prachtige omgeving. Aangezien het een toeristische trekpleister is waren er ook veel kraampjes waar ze dingen verkochten en daar hebben we gebruik van gemaakt door nog wat souvenirtjes en cadeautjes te kopen voor thuis.

Vandaag, maandag, was de dag dat we onze olifantensafari hadden gepland. We zouden deze morgen om 6.20 uur opgehaald worden. Uiteindelijk werd dit 6.45 uur. Samen met andere gasten van Jollyboys en gasten van een ander hotel werden we naar het safari bedrijf gebracht. Het was een bedrijf wat niet alleen olifantensafari’s deed, maar ook wandelingen met leeuwen en cheeta’s. Na een inschrijving werd ons kort verteld wat de bedoeling was en daarna was het direct naar de olifanten. Er waren er in totaal 6. De oudste was 36 en de jongste 16. Wat betreft de grootte van de olifanten viel het best mee. Alleen het oudste mannetje (die van 36) was echt een grote olifant (voor zover dat olifanten klein kunnen zijn dan). Het opstappen ging via een ladder waarna je op een platform terecht kwam. Ik mocht uiteindelijk op het grootste mannetje en moest vanaf het hoogste platform opstappen. Het rijden zelf voelde volgens mij een beetje als paard rijden (ik rij geen paard, maar ik denk dat het zo voelde). Je hobbelt gewoon rustig verder en je kan gewoon genieten van de omgeving. Tijdens de rit heb ik veel gepraat met de kerel die de olifant bestuurde. Ik heb veel vragen kunnen stellen over het geheel, erg interessant!
Na een ritje van een half uur (berg op, berg af) kwamen we uit bij een grote Baobab boom waar we weer moesten afstappen. Vervolgens mochten we de olifanten eten geven. Dit ging met de slurf omhoog, waarbij ze mond open doen en je het echt op de tong kunt leggen. Maar het ging ook met de slurf omlaag waarbij je het in de slurf moest doen en dan blies hij het in zijn mond uit. Erg leuk en speciaal om te doen!

Hierna was de tijd alweer om en zijn we terug gebracht naar Jollyboys. Daar zit ik nu dit verslag te typen. Morgen vertrekt Kevin al uit Livingstone zodat hij woensdag alweer terug is in Mpongwe om zijn stage te hervatten. Viola en ik vertrekken woensdag vanuit Livingstone naar Lusaka. Onze reis zit er nu echt zo goed als op. We hebben nog een paar dagen om lekker rustig aan te doen voordat we weer terug zijn in het drukke Nederland en we weer aan de slag moeten.

Het mooie is dat ik na lange tijd eindelijk weer iedereen kan zien. Michelle, mijn ouders en de rest van mijn familie, vrienden en kennissen. Ik kijk er ontzettend naar uit!!

Een laatste groet vanuit het zonnige Zambia en hopelijk tot snel in Nederland!