Musungu’s everywhere…

Afgelopen weekend zijn we in Lusaka geweest. Een leuk weekend met heel veel nieuwe indrukken en beelden van Afrika. Ik heb het geprobeerd samen te vatten.

Onze reis begon vrijdag ochtend al vroeg. Na het maken van spek met ei, (om 5 uur in de ochtend) voor op de boterhammen voor onderweg, zijn we vertrokken. Ons eerste plan was om direct door te reizen naar het olifantenweeshuis waar Steffie voor werkt. We konden hier van 11.30 tot 13.00 uur terecht. Uiteindelijk kwamen we pas na 11.30 uur aan in Lusaka. Na even met Steffie gebeld te hebben werd besloten het bezoek te verplaatsen naar de zaterdag, dan hadden we wat meer tijd. We zijn vervolgens eerst naar Kalulu gegaan, ons backpackershostel voor het weekend. Na ingecheckt te hebben bij de receptie en onze spullen op de kamer te hebben gelegd besloten we wat zaken te gaan regelen. We wilden namelijk onze trein kaartjes voor de TAZARA kopen en we wilden alvast wat Amerikaanse dollars afhalen voor onze reis. Lopend zijn we vanaf Kalulu vertrokken naar de richting van het treinstation, althans waar ik dacht dat het treinstation was (uiteindelijk had ik ook nog gelijk!!)

Na een kwartiertje lopen zien we ineens een groot winkel centrum, ‘Levy Junction’ was de naam, waar ook een Pick ’n Pay in lag,. Een grote supermarkt waar ze ook Nutella zouden moeten hebben (dat was de zoektocht van Viola geworden: Nutella!). Toen we het winkelcentrum binnen liepen wisten we niet wat we zagen. Een ontzettend groot winkelcentrum, helemaal in westerse stijl, inclusief bioscoop. Het leek bijna alsof we gewoon in Europa waren. Helaas werd onze zoektocht naar Nutella een teleurstelling aangezien ze hem niet hadden bij de Pick ’n Pay. Wel hebben we bij de bank in het winkelcentrum dollars kunnen regelen. Vervolgens zijn we bij ‘Mug and Beans’ iets gaan drinken. Voor Viola een ijskoffie en voor Kevin en mij een milkshake, wat waren die lekker! Wat ons verder opviel toen we daar zaten was de hoeveelheid blanken. Het is een gokje, maar ik denk dat ongeveer 1/3 van de mensen die we daar gezien hebben blank was. Ons Afrikaanse gevoel was even weg.

Vervolgens zijn we doorgelopen in de richting van het treinstation. Na wat vragen en wat zoeken (en mijn uitstekende richtingsgevoel) hadden we het treinstation gevonden. Nog voordat we het treinstation op liepen liep er al een Afrikaan naast Kevin. Normaal gesproken proberen we deze mensen af te schudden. Toen we vertelden dat we kaartjes voor de TAZARA nodig hadden besloot hij ons de weg te wijzen. We liepen langs het treinstation, en verder. We dachten bijna dat we de verkeerde kant opliepen. Uiteindelijk bleek het kantoor van TAZARA 200 meter van het station te liggen in een flat gebouw op de tweede verdieping, dat hadden we dus nooit alleen gevonden!

Na wat geregel hebben we onze kaartjes voor de treinreis kunnen regelen. De vrouw waarmee we gesproken hebben heeft met Kapiri Mposhi gebeld (daar vertrekt de trein) en daar onze plekken gereserveerd. We hopen nu vooral dat onze plekken ook echt geregeld zijn als we daar op de dag van vertrek aankomen.

We waren redelijk op tijd thuis en na een lekker verfrissende duik en een kaartspelletje gingen we samen met Steffie eten. Ze had ons het adres gegeven van het restaurant en wij hadden een taxi via Kalulu geregeld. We hebben gegeten bij Rhapsody’s . Een redelijk hippe tent, best druk en leuke muziek. We hebben daar heerlijk gegeven. Ik heb zelf een biefstuk gehad met champignonsaus en een salade. Na een gezellig avond zijn we weer met een taxi terug naar Kalulu gegaan en zijn we gaan slapen.

Zaterdag waren Kevin en ik al vroeg op, 7.00 uur. Viola heeft wat langer kunnen slapen. Na samen te hebben ontbeten en op de taxi te hebben gewacht zijn we dan om 11.00 uur vertrokken naar het
Olifantenweeshuis. En wat voor een reis was dat… De taxichauffeur wist in eerste instantie niet waar het was, dus hij gebeld en toen wist hij enigszins welke kant hij op moest. Onderweg nog even gevraagd en alle mensen wezen dezelfde kant op. Uiteindelijk bleek dat we toch verkeerd zaten en dat we een andere kant op moesten. Uiteindelijk zijn we een kwartier bij de olifanten geweest(daarna ging het dicht), maar hebben we 2 en een half uur in de taxi gezeten! De olifantjes waren wel ontzettend leuk om te zien en het is een prachtig project! We hebben mooie foto’s kunnen maken en er heeft ons iemand iets over het project verteld. Alleen jammer dat de reis er naar toe wat minder leuk was.

De rest van de middag hebben we doorgebracht in de ‘Manda Hill’ shopping Mall. Een Winkelcentrum groter dan ‘Levy junction’, maar iets ouder en minder mooi. We hebben hier lekker gegeten bij de ‘Mug and Beans’(Lekker!!) en we hebben eindelijk Nutella kunnen kopen bij de shoprite. Na nog wat winkeltjes kijken zijn we terug gegaan naar Kalulu.
Die avond had de stichting waar Steffie voor werkt een feestavond om fondsen te werven. Op uitnodiging van Steffie zijn we daar naar toe geweest. Helaas was het niet zo druk, maar er was een goede zanger (Michael Bubble achtig voor de kenners) en lekkere hapjes. Ook de cocktails en mixdrankjes smaakten goed, we hebben het zelf dus lekker gezellig gemaakt! Wederom viel ons op hoeveel blanken mensen er waren, het leek bijna alsof we op een feestje in Maastricht waren!

Zondagochtend waren we al weer vroeg uit de veren. We wilden namelijk weer de eerste bus hebben naar Mpongwe zodat we op tijd terug waren. Op een kwartiertje vertraging van de taxi na is ons dat prima gelukt. We hebben maar een half uur moeten wachten in de bus voordat deze vertrok (vorige keer was dat ruim een uur volgens mij). In die tijd heb ik nog even twee kranten gescoord om te lezen onderweg.

Ik voelde wel heel duidelijk het verschil met vorige keer. Vorige keer waren we net 2 uur in Zambia. Het busstation was toen heel beangstigend. Veel mensen, veel verkeer, iedereen wil je iets verkopen en geen rust. Toen we er vandaag doorheen liepen leek het vrij gewoon. Het was een déjà vu momentje, maar op hele andere manier ervaren. Ook de busreis die vorige keer een vijf uur durende hel leek, was nu helemaal niet zo erg. Oké, je zit krap en de buschauffeur rijd snel, maar goed, dat is overal zo hier.

Uiteindelijk zijn we blij dat we weer terug zijn in Mpongwe en weg zijn uit het drukke Lusaka. In Lusaka misten we het gevoel van Afrika heel erg. De keuze voor Mpongwe is dit weekend voor ons daarmee ook nog een bevestigd als goede keuze. Ondanks dat was het een leuke ervaring om een weekend in Lusaka te zijn.

Ps. Voor de mensen die het zich afvragen: Musugu betekend blanke.